Oh oh oh oh well well...

Sólarhringurinn hefur snúist við. Ég reyndi, árangurslaust, að sofna áðan. Þannig er mál með vexti að ég þarf að keyra konuna í vinnuna klukkan 07 á eftir. Sumir velta því fyrir sér afhverju í ansk ég skuli vera keyra hana svona snemma dax í vinnuna, en það er einföld ástæða fyrir því. Hún er mér hjartansgripur og vil ég ekki sjá hana ganga í vinnuna nývaknaða og misstíga sig með þeim afleiðingum að hún geti ekki stundað almenna líkamsrækt næstu vikurnar. Fyrsti snjórinn hefur fallið á okkur og þ.a.l. geta sumar konur ekki ekið á bifreiðum sem enn hafa sumardekk, líkt og báðir bílarnir okkar. Ég nennti því ekki að keppa meir við andvökuna (bara til þess að sofna í 2 klst) og fór aftur á fætur, setti The cemetry með Architecture in Helsinki í headphones og hitaði mér kaffi, ferskt instant flugvélakaffi og er nú glaðv akandi. Hættur að geyspa.



Gey-spa. Eða Gay-spa. Það er til nóg af þannig spöum í stórborgum erlendis. Það minnir mig á hversu rosalega Paul Shaffer er leiðinlegur. Ég hef þó aldrei farið í þessháttar spa, en læt það liggja á milli hluta hvort Paul hafi gert það. Í næsta húsi við hótelið sem ég var með frúnni á í Vín sumarið 2004 var "Men Massage". Austurríki er stórkostlegt land. Gott verðlag, hlýlegt fólk, stórkostleg náttúra og hin nýja skattaparadís Evrópu. Eftir 3 ár ætla ég að hafa gott vald á þýsku og skilning á ítölsku.

Í kvöld gerði ég ekkert. Nákvæmlega ekkert. Sat í sófanum, rændi tónlist (Lady Sovereign) og horfði á TOTP á BBC prime. Þeir voru að sýna gamla lifandi tónlistarflutninga frá Kylie síðan á níunda áratugnum. Locomotion, i should be so lucky, franxa lagið og especially for you með Jason Donovan, voru á meðal þeirra laga sem litu daxins ljós. Þetta var árið 1987 og Micheal Jackson var svalur, svartur og vondi strákurinn. MJ er einmitt að fara gefa út nýja smáskífu í nóvember sem ber nafnið "From the bottom of my heart". Hvernig væri nú að fá Jason Donovan aftur og Trix morgunkornið, en það var bannað vegna litarefna, einsog hefði átt að gera varðandi MJ snemma á tíunda áratugnum. Til gamans má geta að framlag Dana til söngvakeppni evrópskra sjónvarpstöðva árið 1986 var flutt af hljómsveitinni Trix.

Ekkert veit ég skemmtilegra en að takast á við próf, þó sérstaklega þegar þau eru á laugardögum, helst á sama tíma og enski boltinn, það þykir mér ákaflega gefandi, þ.a.s. að fórna lágmenningunni minni fyrir æðri menntun. Sveitt ungt fólk situr með nagaðan blýant og gamla konan sem situr yfir hópnum les ástarsögu eftir Betty Mahmoody og bíður þess að vera flutt aftur á elliheimilið eftir að yfirsetunni lýkur.

Núna sit ég í eldhúsinu mínu, kötturinn og konan farin að sofa, og hlusta þægilega tóna frá desemberistunum sem reyna að yfirgnæfa óveðrið. Nóttin er ung, en hverfur brátt. Þá tekur morguninn við. Hann verður grár. Líkt flestir vetrardagar á þessu landi. Því skil ég mæta vel fólk eins og Friðgeir sem hverfur frá gráa raunveruleikanum og dreymir burt veturinn og vaknar svo á vorin þegar að dagarnir eru fallegir (sbr draumasafn Friðgeirs á hægrispássíu). Svo mun sumarið enda. Því allt tekur endi um síðir. Eilífðin mín deyr og líka þín og aðrar eilífðir taka við og þær munu einnig hverfa. Þetta leiðir hugann að orðatiltækinu "að e-h tekur heila eilífð". Þá geri ég ráð fyrir að þar sé átt við heila mannsævi, cirka 80 ár ef þú ert karlmaður, en 85 ár ef þú ert kona, því við viljum ekkert ójafnrétti í þessum málum. Hinsvegar fyrir 20 árum síðan var "heil eilífð" 75 ár ef þú varst karlmaður og cirka 85 ár ef þú varst kona. Þarna hafa karlmenn greinilega tekið sig á. En hvar er þá hin eilífða eilífð ? Er svartholið eilífð eða er ekkert að eilífðu ?

Eilífðin hefur oftast verið skilgreind sem langur tími. Til langs tíma munum við öll deyja. Það er langt þangað til að það fer að vora. Það er hægt að skilgreina hugtakið "til langs tíma" eftir fræðigreinum. Þegar talað er um langan tíma í hagfræði er oftast átt við 10-20 ár, afturámóti er þetta hugtak skilgreint öðruvísi í jarðfræði, þar er langur tími í þúsundum alda. Alda finnst mér ekki fallegt nafn. Það er svo ógnandi. Að jákvæðari hlutum.



Ég fjárfesti í vikunni. Ég fékk greiddan arð vegna framgöngu minnar á Gauk á Stöng síðastliðinn laugardag. Ég og Hannes Óli sigruðum Friðgeir tíðnefndan og Gautmund ónefndan í kúluborðleik. Fyrirfram var rætt um að greiddur yrði arður af leiknum til þeirra sem sigra og átti sá arður að vera í formi áfengis. Það fór framhjá Firegeirð sem átti að greiða mér arð sökum ósigurs. Ég sætti mig við það, því undir áhrifum er ekki hægt að gera ráð fyrir skilvirkni í upplýsingum. Hinsvegar náði drengurinn að lauma arðinum inná mig í liðinni viku. Þar sem að ég átti alls ekki von á þessari greiðslu og vildi ekkert með hana hafa ákvað ég að ráðast til fjárfestingar. Ef fjárfestingin skilar, til skamms tíma (2-3 ár), jákvæðri ávöxun ætla ég að borga tíðnefndum Feiðrirg helming af eigninni. Ég er svo réttlátur. Réttlætið skiptir mig miklu máli. Fjárfestingin er svo hljóðandi:
Ég keypti 6 hluti (á genginu 14.8) í Íslandsbanka, 2 hluti í Bakkavör (44.6) og svo einn hlut í Jarðborunum (22.0). Alls kostaði þetta nákvæmlega 200 kr. Nú skulum við bara bíða og sjá hvað við verðum búnir að ávaxta peningana okkar mikið um næstu mánarmót.

Ætla hita mér kaffi, instant flugvélakaffi. Mig langar í espresso vél.

"Það er svo gaman í kaldri sturtu, þegar leikfimi kennarinn er langt í burtu...", var sungið í lok tíufrétta á RUV. Ég man nú þegar ég var ungur, hérna á níunda áratugnum, að þá voru leikfimi kennararnir alltaf með okkur í sturtu. Það er nú meira hvað börn í dag hafa það gott.

Voðalega geta feministar verið leiðinlegar þegar þær reyna að koma saman á þessum feministafrídegi. Þetta virkar aldrei. Hræðilegt að þær skuli hafa lagt niður vinnu. Ég ætlaði í Debenhams í dag að kaupa mér mussu, en það var lokað. Svo var fyndið að fylgjast með málatibúningi feministana í dag, Sif, alþingisfeminsti, kvartaði undan því að íþróttablað Morgunblaðsins hafi verið með 17 myndum og voru þær allar af karlmönnum ! Á þessum degi ! Bara karlmenn í fréttum ! Ég vissi að hún læsi íþróttablaðið, eða skoði íþróttablaðið. Hún er ennþá svo bitur eftir að hafa verið fórnað úr ráðherrastól svo að háttvirtur Halldór Ásgrímsson gæti orðið forsætisráðherra. Hún þarf að reyna spila meira með liðinu, framsóknarliðinu, liðsheild, þú vinnur ekki knattspyrnuleik nema að treysta liðsfélaga þínum. Kannski þessvegna sem hún er farin að skoða íþróttablaðið? Hinsvegar þegar karlar koma saman í stórum hópum gerist alltaf eitthvað stórkostlegt. T.a.m. innrásin í Normandy og New kids on the block.

Ég held að þetta sé frekar genatískt. Karlar hafa það sem markmið, frekar en konur, að græða pening til að geta framfleytt fjölskyldunni sinni. Konur vilja frekar kveðja barnið sitt þegar það fer í fyrsta sinn í skólann. Á meðan karlmaðurinn mætir frekar í vinnuna, í stað þess að verða vitni af tilfinningalegum atburðum. Það er nú einusinni þannig að þið konurnar eru meiri tilfinningarverur heldur en við karlarnir, hlutfallslega. Afhverju skyldi það vera, ætli það sé ekki genatískt. Þið hafið eitthvað sem við höfum ekki hvað varðar tilfinningar. Móðureðlið er svo sterkt, þið getið ekki horft framhjá því. Þessvegna verða aldrei sami fjöldi karlmanna og kvenmanna í stjórnunarstöðum í fyrirtækjum. Þetta liggur bæði í áhuga og hvernig við erum gerð af nátturunar hendi, eða erum við kannski frekar mótuð af menningarlegum hugmyndum, nú eða trúarlegum ? Er orðið móðureðlið kannski eitthvað sem samfélagið hefur búið til ? Eða eru konur með önnur gen heldur en karlar sem gera þær að meiri tilfinningaverum ? Þetta er stór spurning sem vonandi að Kári geti svarað í komandi framtíð.



Allavega ef við ætlum að tala um hlutföll, eins og konur eru að gera varðandi launamun, þá hlýtur fórnarkostnaðurinn að koma inn í þetta. Hverju ertu tilbúinn að fórna til að eignast frama í starfi og hverju ertu til í fórna fyrir að sjá barnið þitt vaxa úr grasi. Hærra hlutfall karlmenn, en kvenmanna, eru tilbúnir að fórna tilfinningalegum augnablikum fyrir árangur í starfi. Þetta svarar samt sem áður ekki þeirri spurningu afhverju karlmenn sem eru í sömu stöðu og kvenmenn, eru með hærri laun? Þetta svarar því ekki heldur afhverju eru t.d. fleiri karlar á þingi og afhverju fleiri karlar gegna áhrifastöðum í fyrirtækjum. Þó er hægt að álykta útfrá þeim hlutföllum sem gefin voru hér að ofan. Gott dæmi er Angela Merkel. Hún er barnslaus og ógift. Ég tel þetta þó liggja í staðbundnum áhuga kynjanna og þeim menningarheim sem við lifum í. Það væri gaman að rannsaka samfélag Papúa á Nýju-Gíneu hvað þetta varðar.



Svo þarf Sifv að skilja það að konur eru ekki og verða aldrei jafngóðar og karlar í íþróttum. Ástæða þess að færri myndir eru af konum á íþróttasíðunum er vegna gæða. Við viljum meiri gæði en minni. Það eru meiri gæði í karlaíþróttum.